Livet med Jesus, kreativitet, sang, nymfeparakitt, PCOS, veien mot uføretrygd og som pårørende
Her har jeg fra Peru-dagbok innleggene plukket ut noen spanske ord jeg kjenner igjen eller bare ville sjekke ut og deler den norske betydningen med dere. Da kan dere som vil være med å lære. Kommer flere slike innlegg og jeg skriver nye ord hver gang
Quería – Jeg ville
gritar – roper
dormir – søvn
ahora voy al baño – nå skal jeg på do
todas – alle
pequeñas – liten
difícil – vanskelig
tal vez – kanskje
mismo – samme
con – med
creo – tro
Tirsdag 24 Februar kl.10.50
Klokken 6 i dag tidlig våknet jeg lys våken. Jeg ville stå opp, men en time igjen, så jeg sovnet videre. Jeg var først ut av sengen da Alarmen til Maria ringte. Jeg måtte på do. Men fristet ikke. Ekkelt å tenke på at vi må hive do papiret i søppelbøtta, det måtte vi fordi rørene var for små og kunne derfor bli fort tett. 07:30 sto jeg opp. Frokosten ble 08.30. Utrolig morsomt med den luken i dusjen egentlig. Hørte plutselig Magnus fra musikk klassen snakke gjennom luken sin. “Hallo? Nils?” “Ja?” svarer Nils fra et annet rom.”Haha, fett! Nå skal jeg på do” ler Magnus. Jeg sto foran speilet og stelte meg. “Husk å kaste dopapiret i søpla da!” roper Nils. “Jada!” Så ble det stille, men det varte ikke lenge. “Drit fett azz, dette skulle jeg ha tatt bilde av og sendt til kompisene mine, like før jeg tetta doen altså haha” hører jeg Magnus roper igjen gjennom luken uvitende om at jeg hørte alt.
Jeg filmet da jeg gikk til frokosten, men fikk tydelig beskjed av Magrethe om at jeg må passe på å ikke ha kamera så mye fremme. Vi var ikke her for å være turister, men som misjonærer, to forskjellige ting. Vi skal ikke bare se oss rundt i Peru, men vi skal fortelle om Jesus. Etter god frokost gikk vi fort tilbake til rommene for å pakke. Vi skal over 5000 meter høyt fjell til en bibelskole. “NEI” roper jeg. Glidelåsen til kofferten min åpnet seg. Tenk om den blir ødelagt? Men etter liten tur med buss, så fikset jeg det da vi kom fram til den mye større bussen.
Nå sitter vi klare. Deilig å kunne ta av seg skoene. Er Air Condition og TV. 8 timers busstur. Minner meg om da vi var i Polen med Ungdomskolen. Men først nå etter frokosten, så kjente jeg virkelig at jeg var ordentlig trøtt. Sovna rundt 11 i går kveld. Så det ville jo si jeg hadde 30 timer uten søvn. Ikke rart jeg var lys våken i dag når jeg sto opp. Alltid da jeg er våken om jeg hatt lite søvn. Så følte meg som en zombie resten av dagen, så bedre å sitte å halvsove på en buss i 8 timer fremfor å gå mye.
@spansk
Martes 24 de febrero 10:50
A las 6:00 de la mañana me desperté completamente despierta. Quería levantarme pero quedaba una hora, así que me quedé dormida. Me levanté de la cama cuando sonó la alarma de María tuve que ir al baño. Pero no fueron tentados, desagradable pensar que tenemos que tirar el papel higiénico a la basura, tuvimos que hacerlo porque las las tuberías eran demasiado pequeñas y por lo tanto se podían llenar rápidamente 7:30 me levanté el desayuno era a las 8:30 increíblemente divertido con esa escotilla en la ducha realmente. de repente escuché a Mario de la clase de música hablando a través de la de su puerta “hola? Nano?”
”si” responde Nano desde la otra pieza
”ja ja ja prevaleció ahora voy al baño” se ríe Mario. me pare frente al espejo y me arregle. “recuerda tirar el papel toilette en el basurero”, gritó Nicolás
“claro,” luego se cayó pero no duró mucho,
“mierda gorda. completamente increíble debería haber tomado una foto de esto y enviársela a mis amigos justo antes de sellar el baño está ja ja ja” escucho a Mario gritar de nuevo a través de las cotillas.
sin darme cuenta de que escuché todo filme cuando fui a desayunar, pero Maggy me dijo claramente que tenía que tener la cámara delante. No estábamos aquí para hacer turistas, sino como misioneros, dos cosas diferentes, no solo miraremos alrededor del Perú, sino que hablaremos de Jesús, después de un buen desayuno rápidamente, Volvimos a las habitaciones para hacer las maletas. Vamos a subir una montaña de 5000 m de altura a una escuela bíblica. “NO” grito.
la cremallera de mi maleta se abrió y si se destruye, pero después de un corto viaje en autobús lo arreglé. cuando llegamos al autobús mucho más grande.
Ahora estamos listos, es bueno poder quitarme los zapatos. Hay un viaje en autobús de ocho horas me recuerda cuando estábamos en Polonia con la escuela secundaria, pero solo ahora después del desayuno sentí realmente que estaba cansada.
me quedé dormida alrededor de las 11:00 de la noche de ayer. Eso significaría tener 30 horas sin dormir no es de extrañar ahí estaba completamente despierta cuando me levanté, siempre cuando estoy despierta si he dormido poco así que me sentí como un Zombie durante el resto del día, así que fue mejor sentarme y medio dormir en un autobús durante ocho horas en lugar de caminar mucho.
Hjelpemidlene har blitt fler og fler. Og mest av alt har TEMU vært en velsignelse til dette bok prosjektet. Hvis det er noen der ute som også ønsker noen tips til hva som kan være nyttig til lignende prosjekter, tenkte jeg at det kunne vært kjekt med en liste. 📋 Eller kanskje er du bare nysgjerrig på hva jeg bruker til tegningen? Eller kanskje det ikke er noen som leser dette innlegget i det hele tatt. Er bare kjekt å ha en oversikt.
Og annet jeg selvsagt bruker er blypenn, linjal, viskelær mm.
Mandag 23 Februar 23.30
Plutselig ble klokken 16:30 mens vi satt på flyet. Egentlig var den 22:50, men det var gammel norsk tid.
Vet dere hva? Ingen søvn enda. Da vi gikk ut i varmen begynte jeg å føle meg som inni en heis. Jeg var veldig rar. Følte kroppen min ble heist opp og ned gjentatte ganger. Men var jeg trøtt? overtrøtt kanskje? Jeg kjente jeg måtte smile hele tiden. Jeg måtte bevege meg, snakke. Ellers… Vet ikke. Har nemlig ikke sovet på ca 33 timer. Åssen jeg klarte å regne ut det? Da jeg la meg på hotellet i Lima, sendte jeg melding hjem. Så regnet mamma ut den norske tiden.
Bagasjen våres kom sist inn på rullebåndet. Men vi kom jo først ut fra flyet. Satt med Adrian og Noa og ventet. Selv om jeg satt rett på bakken følte jeg at jeg var i en deilig dyne i senga. Egentlig var jeg veldig trøtt og luften var unormal varm. Så tok jeg meg en vanilje bolle. Delte med Adrian og Aksel, de har jo ligget kjempe lenge på sekkene sine og ventet på bagasjen.
“Der er kofferten min.. Nei, eller jo det er den… Nei kanskje ikke… Eller.. Nei!” Både Adrian og Noa holt på sånn i evigheter. Min bagasje kom helt til slutt.
Da vi hadde sjekket ut ble vi møtt av mange innfødte fra Peru, de sto og viftet med både flagg og ballonger. Norske Liv Haug som bor her nå hadde fått med seg alle vennene sine for å si det sånn. Rett inn i en buss. Og masse spennende var å se langs gatene. Kjempe flott hotell vi kom inn på her i Lima. Restaurant ute og fin hage. Men fise fine romkamerater taklet ikke rommet med 2 møll i taket og stor åpen luke i dusjen. Så ble ingen dusjing, vi satt heller raskt i gang med å sette opp mygg nettingene vi hadde med oss. Mygg netting var en ny erfaring for oss, så ble alle sengene lik små prinsesse senger.
Før det ble kveld vandret vi til byen. Jeg, Maria og Caroline holdt godt følge med guttene, Noa, Nils og Jacob fra musikk klassen. Vi jentene fikk ikke lov å gå alene, hadde jo ingen gutter i klassen vår. Så handlet vi vann og mer å bite i til morgendagens Busstur. “Hei drama jenter” vi sto og så på caps fra en bod da de mest sossete fra Idretts klassen gikk forbi. De skulle finne et sted å spise.
Lunes 23 de febrero 23:30
De repente eran las 16:30 horas mientras estábamos sentados en el avión en realidad eran las 22:50 pero era la antigua hora de Noruega.
sabes que? todavía no he dormido, cuando salimos al calor empecé a sentirme como si estuviera en un ascensor era muy extraño. Sentí como si mi cuerpo subiera y bajar repentinamente, pero estaba cansada demasiado quizás? Sentía que tenía que sonreír todo el tiempo, tenía que moverme, hablar de otra manera. No sé, aquí no he dormido durante 33 horas, como logré descifrar? cuando me fui a la cama en el Hotel de Lima envié un mensaje a casa, entonces mi mamá calculó la hora en Noruega. nuestras maletas fueron las últimas, pero primero salimos del avión. Me senté con Arnoldo y Nano y esperé a pesar de que estaba sentada en el suelo. Me sentí como si estuviera en un lindo Edredón en la cama. En realidad estaba muy cansada, y el aire era anormalmente cálido. Luego me comí un bollo de vainilla, compartí con Arnoldo y Andrés, que ha estado acostado en sus maletas, esperando su equipaje.
”ahí está mi maleta, no? O si lo es, no tal vez? no o no, tanto” Arnoldo como Nano continuaron así por una eternidad. Por fin mi equipaje llegó.
cuando salimos, fuimos recibidos por muchos nativos de Perú, se pusieron de pie y ondearon banderas y globos de Noruega Liv Haug que ahora vive aquí había traído a todos sus amigos con ella, por así decirlo, directo en un bus y muchas cosas emocionantes para ver a lo largo de las calles, gran Hotel, en el que nos metimos aquí en Lima. restaurantes al aire libre y bonito jardín pero los compañeros de habitación agradables no podían manejar la habitación con dos polillas en el techo y una gran escotilla abierta en la ducha, luego no hubo ducha e instalamos rápidamente las mosquiteras que teníamos con nosotros. Las mosquiteras fueron una experiencia nueva para nosotros. Luego todas las camas se convirtieron en pequeñas camas de princesas.
Antes de anochecer caminamos hacia la ciudad María Camelia y yo nos mantuvimos bien con los chicos Nico, Nano y Jacinto de la clase de música a la chica no nos dejaban ir solas, no teníamos chicos en nuestra clase, luego compramos agua y más para comer para el viaje en autobús de mañana.
“hola chicas, dramáticas,” mirando gorras de baño cuando pasó la más atrevida de la clase de deportes tenían que encontrar un lugar para comer.
Nå føler jeg litt for å ta opp noe litt viktig her. Eller viktig og viktig… det bør kanskje taes litt offentlig, for dette gjelder nok ikke bare meg. Flere er nok i samme posisjon. Og jeg blåser i om vedkommende det gjelder leser dette, han har sikkert godt av det 🙈
I mange år har jeg slitt med å svare, nettopp på dette spørsmålet «hvordan går det?» Noe som er en så forbaskede autopilot for alle. Og det automatiske svaret er ofte «bra» men mener man det? Jeg syntes det derimot er ekstremt vanskelig å svare det. Mange ganger vil jeg bare si «vet ikke» eller ofte sier jeg «jeg er sliten» Men så har jeg det kanskje til og med bra, men jeg klarer ikke si det.
Jeg tror jeg har funnet svaret. Jeg har tenkt og fundert og slått opp en gammel mail fra oktober 2024:
«For deg har det alltid vært en konkurranse om hvem som er den beste søsknen miriam, for meg har det aldri det, men du har ALLTID motarbeidet meg.(…)
Alt for deg handler om å fremstille meg i et dårlig lys»
– Jeg prøver bare å leve et best mulig liv for meg selv jeg Broshan, her blir det jo avslørt at DU SELV FØLER konkurranse…
Men jeg svarte aldri den mailen…for 85% fra han er klaging.
Klarer jeg ikke si at «jeg har det bra» til folk offentlig fordi det avslører meg? Da er det offentlig og noen sladrer? Da blir storebror sjalu og hatefull? For hvis mitt lys skinner, ser da hans liv enda mer mørkere ut? Det kommer frem en kontrast mellom oss? Føler jeg det er urettferdig? Slik ALLE føler etter å ha sett deprimerende nyheter på tv om krig og elendighet, så skal vi fortsette med livene våres med «glede» når vi samtidig vet noen har enorme smerte et annet sted. Sånn jeg føler det?
Jeg nevnte denne tanken for foreldrene mine i en chat, far sier han klarer å si han har det bra til folk… så det er en søsken greie? Søsken som konkurrerer? Når han selv ikke får det til? Og jeg får dårlig samvittighet for å få det til? Er det sånn det er? Er det sånn flere har det?
Det burde finnes en løsning! Hver gang når noen spør fremover skal jeg grunne på hva jeg føler… er jeg redd for å bli avslørt? Føler jeg at jeg lyver eller ikke får lov å si jeg har det bra? Har jeg det bra bare i all hemmelighet? For i dag når jeg gikk fra min spansk øvende morgenrutine til dusjen, så følte jeg at jeg frydet meg over hvor fint liv JEG har… Selv om jeg hadde feber i går og videre er i dårlig form i dag, så jeg ikke kan reise til Oslo som egentlig var planen denne helgen. Men hvorfor klarer jeg ikke si det da? Har jeg det kun bra om jeg holder det for meg selv?
Så tror jeg at jeg kom frem til et svar. Det skal jeg prøve å si neste gang… som en midlertidig løsning:
«Livet mitt går ganske greit!»
å si «det går bra» så kanskje man føler man representerer familien og det skal jeg ikke trenge å føle på… er jo MITT liv jeg svarer for, ikke hans, ikke våres…. Føles det derfor mer riktig å si LIVET MITT går greit? Spent på fortsettelsen på denne forskningen😄
“Tror det er vanlig å føle på når man ser at søsken ikke har det så bra og sliter med sykdom eller diagnoser. Jeg har følt det samme ift Lillebror. Har opplevd å kjent på urettferdighet ift at jeg «klarer livet bedre enn dem» eller må klare livet bedre enn dem. Pga at det blir for mye for alle at jeg også har noe. Det er ganske vondt å kjenne på.Så da blir det en stor klump til slutt av småting som man ikke har sagt noe om.”
-Venninne
Temperaturteppe oppdatering og temperaturene fra januar
Mandag 23 Februar 10.15
Nettopp hatt en mellom landing i Amsterdam. Nå er vi klare til avgang i et mye større fly. En rad består av 9 seter. Vi er så heldige at nesten alle i klassen sitter rett ved siden av hverandre. Hanna Maria (lærer på musikk), Maria, Monika, Meg, Caroline og Karin. Men kjedelig for Anita som sitter noen rader foran til venstre. Vel Marius sitter ved hennes side, men hun trenger en ordentlig nær venn fordi hun, bare hun har VELDIG FLYSKREKK. Renathe var også fortvilet. Rolf skulle egentlig sitte ved hennes side, men han måtte være hjemme, skulle operere rumpa si. Så Renathe sitter alene langt foran. Men planen til meg og Renathe var at vi skulle prøve å flytte sammen om muligheten kom. Men tenk om Rolf plass blir tatt? Men hvis ikke kan jeg flytte opp til Renathe og Anita ned hit ved siden av sin venn Caroline. Men da syntes jeg veldig synd på Marius. Da kjenner han ingen igjen. Kunne hatt tilbedt meg å byttet med Anita jeg egentlig. Marius er jo så utrolig skjønn venn fra idrett klassen. Eller om Hanna Maria ville være grei å bytte med Renathe. Men ja, nei, hjelper ikke stort Anita, men Renathe. Klar for Letting nr 2.
Mange Toppen folk sitter alene… Stakkars. Da er det bare å håpe på at ingen har tatt plassen til Rolf. Vær så snill. Fiks det Gud!
12 timer flytur, alene
10:50
Hurra. Nå sitter jeg ved siden av Renathe. Eller hun er på do for øyeblikket, men det ordna seg. Anita flyttet og ble glad også. Da er det bare å syntes synd på Marius som er igjen alene. Men han har jo ledig ved siden av seg. Kjære Gud få noen til å flytte dit med Marius. Vindus plass, digg.
(((Miriam, Miriam, så utrolig koselig at du kom og satte deg ved sia av meg. Det var litt bedre for meg, og alle ble glad! Tror vi skal få det koselig og gøy. Ser deg noen cm ifra meg. Ciao Bella. PS: Blir digg når vi komme frem.)))
Deilig. TV på hvert sete. kjempe masse filmer. Kunne hatt film konkurranse, om å gjøre å ha sett flest filmer.
“Do you want something?” kommer damen med trallen og spør. Om jeg vil ha noe?
“No” eller kanskje?
“Nå holdt jeg på å si ´Can I get one Allikevel´” flirer jeg til Renathe.
Renathe hjalp meg å få kontakt med damen da hun begynte å gå videre.
“Nei du jeg klarer det fint selv,” sikkert..
“Hello, Can I get one Allikevel? Ehm mener, Can I get one…” (Løfter Renathe sin kopp) “Sånn?” Jucie Miriam, er det så vanskelig å si Juice? (bevar engelsken og oversett bare Norsk til spansk)
13:30
Hjelp, får jo ikke sove. Renathe har sovet nesten hele tiden så langt. Har ikke sovet noe siden jeg var hjemme. Men koser meg med musikk nå da. Colbie Caillat har blitt en favoritt. Coco albumet med Oxygen gikk på repeat mens jeg tegnet. Men nå “Bleeding Love” av “Leona Lewis”
12:44 Fikk første middag måltid. Men var ikke sulten da jeg spiste.. .
13:45 ikke sulten nå heller
Filmene jeg så:
Baby mama og High School Musical 3
Musikk jeg likte å høre på:
Leona Lewis, Colbie Collat, Simple Plan, Taylor Swift
Gjøremål på Flyet:
Peru – Brasil dagboka. Prøve å sove – NOT
Tegne i bønnebok + film ”baby mama” sove? NOT
Diddelido + Kina spill
17:20 Akkurat ferdig å se filmen “Baby mama” Ingen søvn ennå. Rastløs. Vondt i rumpa. Kanskje jeg og må oppereres? Må gå.. Jeg og Renathe gikk hver vår veg. Hver vår do. Etter doen snakka jeg med Adrian fra idrett som studerte kartet på skjermen. Trøtt. Ved siden av han satt Helene. “Oh, her kommer det mat” sier Adrian smilende. Jeg ble redd, for meg var det KRISE. Traller her, traller der. Innestengt. Kommer jo ikke forbi de. Vanskelig i hvert fall. Jeg og Renathe møttes på hver vår side av en tralle rett utenfor setet våres. Ja, der sto vi og venta mens vi flira litt av frustrasjon. Pinlig. Løste seg etterhvert.
“Jeg vil se en film til, men jeg er samtidig rastløs, kanskje spille Alias?” spør Renathe.
“Jeg er overtrøtt tror jeg. Har jo ikke sovet.” sier jeg.
“Har du ikke? Åh nei stemmer det” lo Renathe med en grimase som om hun tenkte “det har jo vært tydelig på oppførselen din” Helt våken jeg. Humør til Kinasjakk og filming + bilder…
21:15 Litt over en time igjen. Venter bare på at mannen ved siden skal våkne, så skal jeg få kommet meg ut herfra for noen bilder av Toppen folka før vi lander.
lunes 23 de febrero 10:15
Acaba de haber un aterrizaje intermedio, Amsterdam. Ahora estamos listos para despegar en aviones mucho más grandes. Una fila consta de nueve asientos.Somos muy afortunados de que casi todos de la clase, estamos sentados uno al lado del otro.
Ana Mara ( profesora de música,) María, Monika, yo Cemeilla y Carin.
pero es aburrido para Anita y para el que está sentado a su lado, porque necesita una amiga muy cercana, porque ella, solo ella, tiene mucho miedo a volar.
Renata también se ha desesperado se suponía que Ramón se sentaría a su lado, pero tenía que que quedarse en casa se iba a operar los glúteos. Así que Renata se sienta sola bastante adelante.
pero el plan para Renata y yo era que intentaríamos mudarnos juntas si se presentaba la oportunidad.
pero piensa si Ramón lo tomó, pero si no puede yo me cambio donde Renata y Anita baja aquí al lado de su amiga Camelia. Pero luego sentí mucha lástima por Manuel, porque él no conoce a nadie podría ver haber amado el intercambio con Anita de verdad. Manuel es un amigo increíblemente maravilloso de la clase deportiva. O si Ana Mara estaría bien para intercambiar con Renata, pero si no ayuda mucho Anita pero Renata está lista para elevarse número dos.
mucha gente de la escuela se sienta sola, pobre, entonces solo nos queda esperar que nadie haya ocupado el lugar de Ramón. por favor arréglalo Dios.
12 horas de vuelo solo
10:50
Hurra! ahora estoy sentada al lado de Renata, pero ella no está en este momento. pero funcionó. Anita se conmovió y también se puso feliz. Entonces solo tienes que sentir lástima por Manuel que se queda solo.pero está libre el asiento del lado. Dios mío haz que alguien se mude allí con Manuel. El espacio de la ventana. Es agradable.
((Miriam Miriam es increíblemente acogedor que hayas venido a sentarte a mi lado, tenía un poco de miedo por mí todos estaban felices. Nos vemos a pocos centímetros de mí Chiao Bella. será agradable cuando lleguemos))
bueno tener una televisión en cada asiento un montón de películas, podría haber tenido un concurso de cine para que fuera el el que más películas haya visto.
”Do you want something?” La señora del carrito se acerca y pregunta si quieres algo.
“No” O tal vez?
ahora estaba apunto de decir “Can I get one de todos modos” le sonreí a Renata.
Renata me ayudó a conectarme con la señora cuando comenzó a seguir adelante. No, lo haré yo misma. Yo puedo hacerlo seguramente
“hallo, Can I get one todos modos. Ehm, creo Can I get one …” levanta la tasa de Renata así “jugo Miriam, es tan difícil decir jugo??” me dije a mi mismo en mi mente. Es exactamente la misma palabra en noruego que en inglés. Pero no en español.
13:30
ayuda, no puedo dormir hasta ahora. Renata ha dormido casi todo el tiempo no he dormido nada desde que salí de casa, pero ahora estoy disfrutando de la música. Colbie Caillat. Colby Cadillac se ha convertido en uno de los favoritos. El álbum de Coco con Oxygen estaba en el repertorio mientras yo dibujaba. Pero ahora “ Bleeding Love” con de Leona Lewis.
12:44 conseguí la primera cena, pero no tenía hambre cuando comí.
13:45 ahora tampoco tengo hambre.
17:20 acabo de terminar de ver la película “mamá bebé“, todavía no he dormido. Glúteos inquietos y doloridos. Tal vez necesite cirugía? tengo que irme Renata y yo nos fuimos por caminos separados a nuestros baños. Después de un rato hablé con Arnoldo de atletismo que estudiaba el mapa en la pantalla.
Cansada a su lado, estaba sentada Aidé. “Aquí viene la comida” dice Arnoldo sonriendo, tenía miedo para mí era una crisis. Los tranvías por aquí los tranvías por allá encerrados no podemos pasar, es difícil al menos. Renate y yo nos encontramos en lado opuestos de los pasillos, justo afuera de nuestros asientos. Si allí nos quedamos y esperamos mientras sonreíamos, un poco de frustración.
embarazoso resuelto después del guiso. “Quiero ver otra película, pero al mismo tiempo estoy inquieta, tal vez interpretas a Alias?” pregunto Renata. “Creo que estoy demasiada cansada, no he dormido” digo yo. «Es así, ah no así es.» se rio Renata con una mueca, como si pensara, “ha quedado claro tu comportamiento.” Despiértame, ganas de ajedrez chino y de rodaje más fotos.
21:15 queda poco más de una hora, solo espero que el hombre de al lado se despierte, luego saldré de aquí para tomar algunas fotos de las de la gente de la Toppen. Antes de aterrizar.
Jeg ønsker jo å gi ut en bok om min reise med folkehøyskolen til Peru, og tenker å gjøre de andre Norske som var med anonyme. Jeg har mange bilder jeg vil bruke, men da for å anonymisere dem mest mulig så tegner jeg dem. Tegnesakene er kjøpt fra Temu, man kan putte på vann og det blir som vannmaling. For hver gang jeg deler et innlegg så prøver jeg å fremvise også en tegning uansett om den er ferdig eller ikke. En spennende måte å ta tilbake tegne hobbyen min og kunne utvikle den. Men tok bare litt tid nå å komme i gang med tegningen siden jul også distraherte litt i tegningen. Planlagt å kjøpe et stativ fra Temu som kan gjøre det enklere å fotografere tegningene fra rett fugleperspektiv vinkel. Romjula er over, så endelig er jeg tilbake til rutiner og prøver å få inn tegningen inn i min morgenrutine. Her er starten på tegne eventyret.
1.juledag fikk jeg endelig gleden av å sende søknaden om
2019 ble jeg sykemeldt så hadde jeg videre arbeidsavklaringspenger (AAP) som ble stadig forlenget grunnet enkelte behandlinger som DPS og nevropsykolog. Det ble derfor avkreftet en del diagnoser og på papiret ble det dokumentert jeg blant annet er “Overarbeidet” Det har vært mindre av min reise her siste året fordi av en enkel grunn får jeg ikke vært så åpen som jeg ønsker. Men nå kan jeg senke skuldrene og vente tålmodig på å få innvilget uføretrygd antageligvis rett før sommeren 2025. Jeg har hørt av flere som står i Ufør at man da kan få tilbake en del skatt. Og det skal også bli lettere å spare på ting man ønsker seg. Så under er liste for hva jeg tenker jeg vil spare for og bruke penger til:
Ønsker du mer forklaring på hva som fikk meg til å ende opp med uføretrygd, så kan du lese litt mer om det i et tidligere innlegg her HER
Her er temperaturene fra desember
